Brakujące ogniwo między zwierzęciem i ...
Brakujące ogniwo między zwierzęciem i człowiekiem to właśnie my.
Jak niedźwiedź głaśnie, to aż w krzyżach trzaśnie.
By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.
Natura ma to do siebie, że nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Jej piękno, harmonia i zaskakujące zdolności adaptacyjne są niekończącym źródłem inspiracji. Każda roślina, każde zwierzę, każdy kamień ma swoją unikalną historię i znaczenie w wielkim obrazie życia.
Zawsze podziwiałem potęgę i piękno natury. W jej nieskończoność człowiek może utracić siebie, ale równocześnie odnaleźć najgłębsze prawdy o istnieniu.
Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Kto dostrzeże jej harmonię, ten zrozumie, że nie ma potrzeby biegu, tylko cierpliwości. Cierpliwość jest kluczem do natury. Patrząc na nią, uczymy się czekać.
Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.
Mielizna jest łysiną morza.
Cóż słodszego niż miód, a cóż mocniejszego niż lew.
Niemądry to wędrowiec, który pociągnięty urokiem ukwieconych łąk zapomina dokąd miał zamiar skierować swe kroki.
Czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty.