O nieślachetna ziemio! o nędzne ...

 Kwiecień, co deszczem rosi, wiele owoców przynosi.

 Natura jest surowa, ale sprawiedliwa mimo swej nieprzewidywalności. Raduje nas pięknem, ale również przypomina o swojej mocy. To mistrzyni harmonii, której lekcje możemy uczyć się bez końca.

 Sęki są siłą drzewa.

 Czasem łatwiej przenieść góry niż przeskoczyć doły.

 Choć już w kwietniu słonko grzeje, nieraz pole śnieg zawieje.

 Każdy, kto uważa, że w przyrodzie nie ma niczego nadzwyczajnego, na pewno jest ślepy. Co tydzień, co dzień, co godzinę, natura dokonuje niewiarygodnych czarów.

 Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Człowiek, który sam w sobie nie znajduje spokoju, jest prawdziwie zrozpaczony, gdy musi być przez chwilę z samą naturą, bez ludzi. Człowiek na prawdę żyje tylko wtedy, gdy jest w harmonii z naturą i kiedy czuje, że jest częścią niej.

 Natura jest niezwykła, posiada nieskończony zasób urody w każdym zakątku świata. Kiedy przyglądam się jej, czuję, że jest to najbardziej inspirujące miejsce na ziemi.

 Wielkie rzeki z małego źródła idą.