Deszcze listopadowe budzą wiatry zimowe.

 Natura jest cudowna. Wszyscy powinniśmy się od niej uczyć. Jej piękno, harmonia i rozmach są dla mnie nieskończonym źródłem inspiracji. To jest prawdziwa sztuka życia.

 Suchy marzec, mokry kwiecień, maj chłodny? rok niegłodny.

 Natura jest dla mnie ogromem siły. Kiedy patrzę na nią, czuję siłę, która przenika wszystko. Czuję łączność ze wszystkim, co jest. Kiedy jestem w naturze, czuję się blisko Boga. Czuję pokój, który przewyższa wszelkie zrozumienie.

 Gdy listki ziemniaków w górę spoglądają, to nam na pogodę znak pewny dawają.

 Natura jest najwspanialszym artystą i kiedy spojrzysz na jej dzieła, zrozumiesz, że to największa inspiracja dla każdego twórcy. W jej pięknie jest coś, czego nie można wyrazić słowami, tylko poczuć.

 Kiedy jastrzębieje sowa, chce wyżej latać od sokoła.

 A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.

 To kreatywność sprawia, że przemieniamy się albo w bogów, albo w diabły.

 I na starym krzaku róże kwitną.

 Prawdziwa rozmowa z naturą, to nic innego jak akcentowanie i podkreślanie jej piękna. To uczczenie jej przez człowieka, przez sztukę, która jest wyrazem naszej duszy.