Byłby także i słońce zrobił, lecz tylko po to, aby jego samego oświecało.
Przyroda jest życzliwa, jej łono oferuje obfitość pokarmów, a jej ręce, nawet jeśli czasem wydają się surowe, kształtują naszą siłę. Nigdy nie zapominajmy, że jesteśmy częścią tej wielkiej symfonii życia.
Natura jest templum wspaniałych drzew. Jej zieleń to nasza święta ostroga, ku tej sióstce duch nam wciąż dąży, nie zna przeszkód, nie zna granic, nie zna trwogi.
Porządek w naturze nie jest wynalazkiem ludzkiego umysłu ani wytworem zdolności postrzegania. Istnienie porządku wymaga istnienia inteligencji, która organizuje. Może nią być tylko inteligencja Boga.
A może dopiero w świecie, który nie zna grawitacji, będzie opadanie na dno godne pogardy?
Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.
Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.
Natura nie czyni niczego na próżno. Większość ludzi jest niezdolna do samotności, ponieważ są albo zbyt puste, albo zbyt ciężkie na duchu. Człowiek jest częścią natury i jej nie pokona.
Na to róża ma kolce, żeby nimi kłuła.
Natura to najdoskonalszy nauczyciel, jaki kiedykolwiek istniał. Ona naucza nas szacunku, pokory i siły. Pokazuje nam, że zmienność jest jedyną stałą w życiu i zaprasza nas do czerpania z niej inspiracji. Natura jest księgą, którą czytamy, ale której nigdy nie jesteśmy w stanie całkowicie zrozumieć.
