Każda pora roku ma swoje piękno, a niebo zmienia swój wygląd nie tylko każdego dnia, ale przez cały dzień, uzupełniając nieustannie nieskończone piękno świata.
Jeśli pszczoła w styczniu z ula wylatuje, rzadko pomyślny rok nam obiecuje.
Gdy czerwiec chłodem i wodą szafuje, to zwykle rok cały popsuje.
Natura jest największa artystką, jaka kiedykolwiek zrodziła się na tym świecie; przekracza wszelkie możliwe wyobrażenia, które moglibyśmy o niej mieć.
Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!
Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.
Gęś zazdrości, gdy orzeł buja.
Kto nie umie podziwiać niczego w przyrodzie, nie zasługuje na nazwę człowieka... jedynie w stanie zdumienia człowiek jest naprawdę sam ze sobą.
Czerwiec temu się zieleni, kto do pracy się nie leni.
Pierwszy łyk z kielicha nauk przyrodniczych
czyni ateistą – ale na dnie kielicha czeka Bóg.
