Przyroda zawsze była dla mnie jak balsam na rany. Gdy jestem przygnębiony, idę do lasu, do łona Matki Natury. Tylko tam, otoczony jej wszechobecną pięknością, mogę odnaleźć prawdziwą pociechę.
Gdy w Palmową Niedzielę słońce świeci, pełne będą stodoły, beczki i sieci.
Dobrego konia kupują w stajni.
Kto w burzę sieje, wiatr zbiera.
W naturze nie ma nic przypadkowego. Każdy kamień, każde drzewo, każdy krok w lesie jest dziełem najwyższego mistrzostwa. Ten, kto dostrzega piękno natury, dostrzega samą prawdę życia.
Natura jest dla duszy tym, czym jest tlen dla ciała. Pobudza nas, wzmacnia, odświeża i czyni nas zdolnymi do czynienia dobra. Bez niej wszystko staje się szare i monotoniczne
Gdy w Narodzenie pogodnie, będzie tak cztery tygodnie.
Przyroda jest dla człowieka nauczycielem i przyjacielem. Jest wszechstronnym i zawsze obecnym nauczycielem. Wiele bogactwo prawdziwej wiedzy, harmonii życia i jego sensu, odkrywamy właśnie przez Obcowanie z nią.
W listopadzie kapusty pełne kadzie.
Natura nie ma ani przeszłości, ani przyszłości. Natura ma tylko teraźniejszość, i teraźniejszość jest tak piękna, że unosząc się nad nią, musimy czuć się szczęśliwi i wdzięczni.
