Baran bojaźliwy, choć ma wielkie rogi.
Kiedy Nil zna twoją tajemnicę, będzie ją wkrótce znała i pustynia.
Natura nie zna monotoni, a jej prawda ukryta jest w jej niekończącej się różnorodności. Jest to poemat, którego niezliczone strofy nas niosą - sandały gwiazd, cnote lodu, okruchy krzaków, zgiełk ptaków i miękkość wiatru.
Chowa Pan Bóg zwierza, choć nie zna pacierza.
Gdy się wieczór czerwienią nieba, w nocy albo jutro deszczu czekać trzeba.
Dobra krowa chłopu dzieci chowa.
Gdzie bocian, tam pokój.
Jak komu z rana, to i do wieczora.
Niebez powodu serce ma dwie komory.. Gdy jedna zostanie zraniona, druga pomaga jej sie podnieść, zrozumieć i wybaczyć
Boskość natury z serca bije, Ziemia święta jest, każdy kamień, Drzewo, liść, kwiat, pąk, każde ziarno. Boga w rozkoszach natury kochać!
