Pewno październik nie oszczędzi pluchy,jeśli wrzesień był ciepły i suchy.
Tak mało na świecie dobroci,a tyle jej światu potrzeba...Nią życie jak słońcem się świeci,nią ziemia się zbliża do nieba.
Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały.
Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.
Przyroda nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Ludzie, którzy spojrzą głęboko na naturę, odnajdą tam siebie samych. W naturze człowiek odnajduje spokój i harmonię, ponieważ jest to źródło wszystkiego, co żyje.
W marcu kto siać nie zaczyna,dobra swego zapomina.
Gdy w styczniu deszcz leje, złe robi nadzieje.
Cały świat zwierzęcy jest pasożytem roślinnego.
Plecy orła są przyzwyczajone do słońca.
Przyroda dysponuje wszystkim, czego potrzebuje człowiek, aby wystarczyło mu to na zaspokojenie wszystkich życiowych potrzeb.
