Ludzie są jak książki. Niektóre oszukują nas swoimi okładkami, inne nas zaskakują. Ale tak naprawdę, to nigdy nie wiemy, co kryje się w środku, dopóki nie przeczytamy chociaż jednego rozdziału.
Nie jesteśmy tym, kim chcielibyśmy być. Jesteśmy tym, czego najbardziej się boimy. Jesteśmy też tym, co ukrywamy przed innymi, a co dla nas samych jest najgroźniejsze. Jesteśmy naszymi strachami...
Niewielu ludzi potrafi znosić spokojne i ciche szczęście, które pomaga przetrwać. Wielu woli nieszczęście, bo daje okazję do narzekań, do wrogiego oceniania innych, do samopodziwiania sobie.
Nie należy zbytnio się osobiście związywać z ludźmi, którzy za nic mają twoje szczęście. Często to, co nazywamy miłością, to tylko intensywna fascynacja. Miłość to coś więcej. Miłość to troska, szacunek, to bycie tam zawsze, kiedy jest to potrzebne. Nie bądź naiwny, miłość to nie jogo, to więcej.
Człowiek, który nie jest w stanie zapomnieć o zemście, na pewno nie będzie w stanie pamiętać o miłości.
Człowiek jest wielkim nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co dzieli się z innymi.
Wszyscy jesteśmy aniołami z jednym skrzydłem, możemy latać tylko wtedy, gdy obejmujemy się nawzajem.
Możemy przestać być dniem wczorajszym. Jesteśmy tym, co decydujemy się być teraz. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, zacznij od nowa. Zrób coś, co sprawi, że staniesz się szczęśliwy. Ludzie są zdolni do czegokolwiek.
Nie oceniaj osoby, zanim ją naprawdę poznasz. To, co wydaje się na pierwszy rzut oka, może ukrywać zupełnie inną prawdę. Samych siebie często nie rozumiemy, jak możemy więc pretendować do zrozumienia innych?
Żadne tłumaczenie nie jest w stanie oddać piękna prawdziwej osoby. Jest jak niepowtarzalna nuta w symfonii życia. Każda osoba jest niezastąpiona.
