Ludzie są dzieleni na dwa rodzaje: tych, którzy wydają się szczęśliwi, bo myślą, że osiągnęli coś, i tych, którzy są nieszczęśliwi, bo myślą, że nie udało im się osiągnąć wszystkiego. Ale prawda jest taka, że nikt nigdy nie osiąga wszystkiego.
Nie da się żyć bez przekonania, że jest się dla kogoś najważniejszym człowiekiem na świecie. I jesteśmy - dla psa, który naszych zdjęć nie zobaczy w internecie.
Nie należy oceniać osoby po tym, jak się zachowuje, gdy jest szczęśliwa i zadowolona. Prawdziwy charakter człowieka poznajemy wtedy, gdy napotyka na przeciwności losu.
Ludzie nie mają pojęcia o swojej prawdziwej naturze. Jesteśmy tacy, jakimi nas widzą inni. Nasze cechy nie zależą od nas, ale od naszego otoczenia.
Twórczość to był mój sposób na poznanie siebie. Każdy artysta, myślę, odkrywa samego siebie przez obraz świata, jaki stworzył.
Nie mam talentu do życia. Nie potrafię pogodzić się z tym, co nazywają rzeczywistością. Nie potrafię pogodzić się z rzeczywistością mojej duszy.
Czasem trzeba zdecydować się między zmianą a nic nie robieniem. Często ciężko jest dokonać wyboru, ale zawsze warto pamiętać, że niezależnie od decyzji, jesteśmy odpowiedzialni za nasze życie.
Kiedykolwiek jesteś komukolwiek czy cokolwiek winien, zawsze jesteś najpierw winien sobie. W przypadku, gdy komukolwiek obiecujesz coś zmienić, najpierw obiecaj to sobie. W sytuacji, gdy komukolwiek zalecasz coś robić, najpierw zrób to sam. To jest siła prawdziwej osobowości
Żaden człowiek nie zasługuje na to, aby go przecenili. To boli... Tworzy przestrzeń dla iluzji. Dla błędów. Dla rozczarowań. Lepiej jest być trochę niedocenionym. Przez siebie i przez innych.
Gdyby ludzie byli tak samo uprzywilejowani, jak aniołowie, nigdy nie mieliby okazji do wyróżnienia się, bo wszystko, co by robili, byłoby pokierowane Boską łaską. Dlatego ludzie muszą mieć pewną swobodę, aby mogli wykazać się swoimi talentami, a Bóg może wtedy ocenić ich wartość.
