Nie jesteśmy samotnymi istotami. Jesteśmy zależni od innych. Nasza szczęśliwość jest wynikiem wzajemnej zależności, nie tylko między ludźmi, ale również między naszą planetą i nami
Nie ma ludzi niepotrzebnych, są ludzie niedoceniani. Każdy człowiek ma coś do przekazania, a jeżeli przekazuje to z miłością staje się niezbędny.
W gruncie rzeczy nie znamy ludzi, tylko ich cień jaki rzucają na nas. Ale to wystarcza, by zachowali dla nas wartość najcenniejszą.
Nie mierząc się z innymi, nie dowiemy się, kim jesteśmy, bo to, co stanowi o naszej tożsamości, to nie tylko nasza osoba, ale także to, jak ta osoba wpisuje się w kontekst społeczny, w którym żyjemy.
Życie to coś więcej, niż po prostu proces biologiczny. To niesamowite doświadczenie, które wykracza daleko poza zrozumiale dla nas zjawiska. Każdy moment, każdy oddech, każda myśl, to niepowtarzalne chwile, które kształtują naszą egzystencję.
Charakter, to zdolność do długotrwałego działania zgodnie z decyzją, nie w oparciu o stan nastroju osoby. Dzisiaj raduje nas różnica poglądów, jutro boli. Dzisiaj jesteśmy niezależni, jutro samotni. Jeszcze wczoraj była to spontaniczność, a dziś nieobecność stylu.
Kiedy jesteś młody, myślisz, że wszystko, co robisz, jest oryginalne, a każda twoja myśl jest niepowtarzalna. Ale jednego dnia nauczysz się cenić powtarzalność. Zrozumiesz, że najlepsze myśli, te które naprawdę mają znaczenie, te które naprawdę wpływają na świat i twoje życie, były myślane tysiące razy. Ty nie jesteś ani oryginalny, ani wyjątkowy. Ale jesteś częścią czegoś dużo większego i to jest piękne.
Nie możemy zmienić świata, dopóki nie zmienimy samych siebie. A problem z tym jest taki, że nie znamy samych siebie, więc nie musimy zmieniać tego, co nieznanego.
Nigdy nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje tych, którzy nie mogą mu się odwdzięczyć.
Naprawdę wielkim człowiekiem jest ten, kto wśród tłumu, gdzie rządzi zwyczaj, umie zachować wolność ducha i stój udziałem wszystkich cierpień, nie traci zaufania do innych.
