Naszą wielką pomyłką jest traktowanie naszych tożsamości jak coś stałego, jak rzeczywistość, której nie możemy zmieniać. Tożsamość nie jest rzeczą. Tożsamość jest procesem, nieustającym procesem tworzenia siebie.
Cytat porusza kwestię naszej tożsamości, przedstawiając ją jako nieustanny proces tworzenia, a nie jako coś stałego i niezmiennego.
Wygrywa nieten, kto nie popełnia błędów, ale kto nie zwraca na nie uwagi. Wygrywa nie ten, kto ma więcej, ale kto daje więcej. Wygrywa nie ten, kto jest silniejszy, ale kto korzysta z siły innych. Wygrywa nie ten, kto nie ma w życiu problemów, ale kto nie boi się ich. Wygrywa nie ten, kto osiągnął wiele, ale kto dużo zrozumiał.
Posiadanie instynktowne cieszy tylko te niewykształcone umysły, które grają sztucznej ozdobie swojej powierzchowności, podczas gdy autentyczna osobowość zadowala się jedynie rzeczami nabytymi przez pracę, które stanowią zaszczytną nagrodę doskonałości.
Są dwie kategorie ludzi: tych, którzy idą do przodu i osiągają coś, oraz tych, którzy chodzą w koło i pytają, kto jest winien.
Człowiek jest tylko wtedy prawdziwie człowiekiem, gdy to, co w nim najbardziej osobiste, staje się prezentem dla innych. W taki sposób jego najgłębsza prawda wnika w jego relacje z innymi.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, ale przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.
Pamiętaj, że twoja osobowość jest pierwszą rzeczą, która wpada ludziom w oczy. Bądź silny, niezależny, ale przede wszystkim bądź sobą. Nie pozwól, żeby ktoś inny decydował o tym, kim jesteś.
Życie jest darem, jakim obdarza nas Bóg, a czym je wypełnimy, zależy tylko od nas. Rola, jaką pełnimy, jest naszym wyborem, tak samo jak sposób, w jaki wykorzystujemy dany nam czas.
Najważniejsze jest, aby znaleźć spokój w souladu z samym sobą. Poznać swoje wady i zalety, docenić je i nauczyć się z nimi żyć. Pokochać siebie za to kim się jest, to pierwszy krok do akceptacji przez innych. Ale pamiętaj, że nie wszyscy są godni Twojej uwagi, czasu i miłości. Szanuj siebie i swoje emocje.
Sześć set siedemdziesiąt siedem osób może mieć te same cechy, ale każda z nich będzie indywidualna. Wszystko, co jest stworzone na podobieństwo i według obrazu, jest unikalne, niepowtarzalne. Stąd wynika cała dysproporcja, całe niespełnienie, cała tragedia osoby.
