Życie jest darem, jakim obdarza nas Bóg, a czym je wypełnimy, zależy tylko od nas. Rola, jaką pełnimy, jest naszym wyborem, tak samo jak sposób, w jaki wykorzystujemy dany nam czas.
Ludzie są jak szyby w oknach: świecą, dopóki słońce świeci, ale gdy zapada mrok, ich prawdziwe piękno zostaje objawione tylko, jeśli wewnątrz znajduje się światło.
Niektórzy ludzie marzą o sukcesie, podczas gdy inni wstają każdego ranka i czynią go rzeczywistością.
Oto jest pytanie, które zadaję sobie każdego ranka: czy dzisiaj chcę żyć? I w lesie, wśród zielonych drzew, moja odpowiedź zawsze brzmi: Tak. Ale pytanie pozostaje bez odpowiedzi, kiedy myślę o tych, których już nie ma. O tych, którzy, tak jak ja, powinni zdychać wśród kwiatów, która mają być już tylko wspomnieniem.
Nigdy nie żałuj, że kogoś pokochałeś. Zawsze żałuj, że kogoś zranione, bo zraniona dusza do końca życia pamięta ból. A serce, które pokochało, zawsze będzie umiało kochać dalej.
Nie ma człowieka idealnego, są tylko człowieki prawdziwi, których wartości, zachowanie i charakter są spójne z tym, co głoszą. To jest prawda o człowieku.
Cierpienie jest fundamentem wszystkiego. Pierwszym krokiem ku zrozumieniu jest cierpienie. I kiedy już człowiek zrozumie co to cierpienie, zaczyna rozumieć samego siebie.
Nie zapominaj: to, czego doświadczasz, umiera razem z Tobą, ale to, czego doświadczysz, zostaje. Przygotuj zatem świadectwo tak, abyście obaj mogli żyć po śmierci.
Poznajemy prawdziwe oblicze człowieka dopiero wówczas, kiedy nie jestemy mu już na nic potrzebni. Wtedy dopiero wyłania się prawdziwy charakter.
Charakter, to zdolność do długotrwałego działania zgodnie z decyzją, nie w oparciu o stan nastroju osoby. Dzisiaj raduje nas różnica poglądów, jutro boli. Dzisiaj jesteśmy niezależni, jutro samotni. Jeszcze wczoraj była to spontaniczność, a dziś nieobecność stylu.
