Możemy zawsze znaleźć wymówki, ale właśnie siła charakteru poznaje się na zdolności do mówienia 'nie' – do mówienia 'nie' samej sobie: 'nie' własnym zachciankom, które nas niszczą.
Niemal każdy potrafi przetrwać różne przeciwności losu. Ale prawdziwą miarą człowieka jest to, jak zachowuje się podczas luksusu.
Człowiek zawsze ceni to, co wysoko, do czego trudno dojść. Pracuje, męczy się, pokonuje, dąży, nie ustaje. A gdy już osiągnie? Zza gór, zza granic, zza zasłon dymów, pojawia się coś jeszcze, coś dalekiego. I znów podąża.
Jak w lustrze wystają nasze brudy i skazy, jak w lustrze uwidaczniają się nasze chwile zwątpienia i słabość, gdy patrzymy na siebie bez zasłon.
Nigdy nie będziemy mieli silnej poczucie samooceny, jeśli inny człowiek, sytuacja lub zdarzenie ma moc określania naszej wartości.
Twoje prawdziwe ja jest prawdziwe tylko dla ciebie. Są momenty, w których nie możemy przekazać naszej prawdy innym, ponieważ są osobami, które nie widzą to, co widzisz, nie czują to, co czujesz. Dlatego fakt, że jesteś taki, jaki jest, wynika z twojej własnej perspektywy, a nie z perspektywy innych.
Ludzie boją się zmian, ponieważ wolą milion razy cierpieć, niż spróbować coś nowego. Nawet jeśli doznali już rozczarowania, wciąż wybierają to, co jest im znane.
Istnieje coś znacznie bardziej skomplikowane niż Wszechświat: nasza własna psychika. Badanie jej jest najtrudniejszym zadaniem, przed jakim kiedykolwiek stał człowiek.
Siła charakteru nie bierze się z fizycznej zdolności, ale z niezłomnej woli.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co dzieli z innymi.
