Niektóre osoby są takie, które lubisz od razu, niektóre te, których musisz poznać, aby ich polubić, a niektóre, których musisz omijać szerokim łukiem.
Nie mierzę człowieka tym, co osiągnął, ale tym, czego pragnie. Rzeczy wielkie same w sobie nie są wielkimi. Wielki jest tylko człowiek, który je czyni wielkimi.
Najważniejsze jest nie tak bardzo to, czy ludzie, którym pomagamy, będą umieli lepiej czytać i pisać, ale to, czy stają się ludźmi o wartościach humanitarnych, czy potrafią współpracować z innymi, czy są odpowiedzialni, czy umieją kochać.
Nie są ważne role, które odgrywamy, ale jak oraz dla kogo je odgrywamy. To właśnie daje nam poczucie spełnienia, satysfakcji i spełnienia naszego życiowego celu.
Nigdy nie możemy przewidzieć, do czego nas doprowadzą zmiany, nigdy nie wiemy, gdzie nas one zakończą, ale jedno jest pewne: gdy zawrócimy i spojrzymy wstecz, okazać się może, że zawsze były to zmiany na lepsze.
Oceń człowieka po tym, jak długo potrafi siedzieć cicho obok ciebie, jak długo potrafi patrzeć na ciebie bez głosu. To jest prawdziwa miłość i przyjaźń.
Nikt nie ma prawa do określania naszego potencjału poza nami samymi. Możemy zrobić wszystko, co tylko zechcemy, jeśli na tyle mocno w to uwierzymy. Musimy mieć siłę i determinację, a dla tego potrzebujemy wiary. Tego nikt za nas zrobić nie może.
Nie ma człowieka, który by nie miał jakiegoś daru przekonywania: oto jeden śmieszy, inny wzbudza litość, ten straszy, ów zaskakuje, tamten wdzięczy - ale wszyscy wymagają cierpliwości.
Nie tylko talent, ale przede wszystkim siła charakteru decyduje o wielkości człowieka i o znaczeniu jego działalności dla innych ludzi.
Człowiek jest dla człowieka wilkiem, a nie człowiekiem, gdy nie zna człowieka jako człowieka. Nie jest człowiekiem dla człowieka, kiedy nie wie, co jest człowiekiem.
