Praca, która napełnia większą część naszego życia, powinna być możliwie najmniej męcząca i najbardziej satysfakcjonująca. Nie powinno się jej wykonywać bez radości, lecz ze zrozumieniem, z pietyzmem i z miłością.
Nie powinniśmy zapominać, że prawdziwe uczucie szczęścia pochodzić może jedynie z miłości do naszej pracy. Jeżeli nie poświęcimy jej serca, nigdy nie będziemy szczęśliwi.
Praca, Moje radości, jedyna wyrzeko! W tobie wszystko co mam: zdrowia, siły, czas! twoja radość lepsza jest od wszystkiego!
Praca nie jest karą człowieka. Praca jest powszechnym prawem natury, bez którego i życia nie może być, bo i życie jest ciągłą pracą.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Człowiek musi robić to co kocha, a nie to co musi. Dopiero wtedy praca staje się przyjemnością, a nie obowiązkiem, i przynosi prawdziwą satysfakcję.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w życiu.
Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.
Znajdź pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień. Jeśli kochasz to, co robisz, to nie jest to praca, tylko pasja.
Praca nie jest karą, jest darem. Dzięki niej zdobywamy nie tylko środki do życia, ale również rozwijamy umiejętności, realizujemy pasje, ucymy się dyscypliny, doświadczamy satysfakcji i spełnienia. Praca daje nam cel i pozwala wnosić wartość do świata.
Praca to milion konkretnych spraw, które trzeba załatwić, a nie teoria ogólnych idei. Praca to nie było biurokracyjne, ale preventura robotnicza, w której każdy odpowiedzialny pracownik musi znać problemy, z którymi spotyka się codziennie.
