Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Praca to więcej niż tylko sposób na zarabianie. To jest odzwierciedlenie nas samych. Dlatego niektórzy z nas pracują tak jak pracują. Praca to część nas.
Praca nie jest czymś, co musimy robić pomimo tego, że nie chcemy. Jest to konieczność, która staje się cennym skarbem.
Praca jest najbardziej naturalnym zwierciadłem naszej osobowości, jest jedynym równie powszechnym i skutecznym środkiem określania naszej wartości społecznej, jak narodowość, płeć czy wiek. Gdy pracujemy, dajemy coś od siebie, nie tylko w zamian za otrzymywane korzyści, ale jako wyraz naszej tożsamości.
Nie ma nic bardziej wartościowego niż praca, która wymaga wiedzy. Kiedy człowiek pracuje i jest pewny swojej wiedzy, poczucie własnej wartości rośnie. Praca daje nam poczucie godności.
Praca daje człowiekowi nie tylko chleb, ale też godność, poczucie wartości, możliwość realizacji. Bez pracy człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
Menzel, twierdził, że praca to największa radość na świecie i że wszyscy artystyczni ignoranci, którzy narzekają na trudy, powinni skończyć z malowaniem.
Za tym co robimy, kryje się stworzenie samego siebie, nasza realizacja jako człowieka. Przy tym nie chodzi tylko o to, co produkujemy, ale przede wszystkim o to, jak to robimy. Nasza praca jest przedłużeniem nas samych.
Jeśli naprawdę kochasz to, co robisz, jeśli masz w sobie pasję, a nie zniechęcenie, wniosłeś już swój wkład w człowieczeństwo. Niektórzy nazywają to pracą, ale to nie praca. To twoje prawdziwe życie.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
