Praca i sukces

 Praca jest cenniejsza niż złoto, droższa niż perły. Dzięki niej zdobywasz wszystko, czego tylko pragniesz. Przemienia leniwca w męża czynu, słabego w silnego, niewykształconego w mędrca.

 Praca, którą wykonywamy, staje się przyjemnością tylko wówczas, gdy praca ta jest zgodna z naszą pasją.

 Praca polega nie tyle na wykonywaniu zadań, ile na pokonywaniu pustki. Nie tyle na zdobywaniu wiedzy, ile na zdobywaniu pokory. Nie tyle na osiągnięciu celów, ile na osiągnięciu siebie.

 Praca jest największą sztuką, a kto jest sztuką najbardziej miłujący, ten najchętniej nieustannie pracuje.

 Prawdziwa praca nie zastąpi niczego innego, co by nam mogło przynieść takie zadowolenie. Praca jest miłością, którą wykazujemy wobec wszystkiego, co nas otacza.

 Praca od pobudek serca jest najwyższą formą realizacji człowieka, ponieważ poczucie, że jest się potrzebnym i że przyczynia się do poprawy społeczeństwa, jest o wiele bardziej satysfakcjonujące.”

 Praca jest największą przyjemnością życia; powinno się więc zostawić kilka rzeczy do wykonania po śmierci.

 Praca jest najbardziej naturalnym zwierciadłem naszej osobowości, jest jedynym równie powszechnym i skutecznym środkiem określania naszej wartości społecznej, jak narodowość, płeć czy wiek. Gdy pracujemy, dajemy coś od siebie, nie tylko w zamian za otrzymywane korzyści, ale jako wyraz naszej tożsamości.

 Cenię sobie wartość ciężkiej pracy i determinacji. Nie ma skrótów do prawdziwego sukcesu, wszystko zależy od dyscypliny, wysiłku i nieustępliwości.

 Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?