Praca nie jest karą człowieka. Praca jest powszechnym prawem natury, bez którego i życia nie może być, bo i życie jest ciągłą pracą.
Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.
Praca, to nie to, co zastajemy, ale to, co zapoczątkowujemy. Bez pracy żadne zdobycze wiedzy nie stają się naszą własnością.
Nie ma na świecie nic cenniejszego niż godność pracy. Pracy nie powinno się traktować jak ciężaru, który nas przygniata, ale jak wyzwania, które sprawia, że życie jest ciekawe.
Pracuj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Praca jest największym życiowym szczęściem, bo z żadnej innej rzeczy na ziemi człowiek nie gromadzi sił jak z wysiłku, który go rozwija.
Każdy, kogo kochasz, zasługuje, by przynajmniej raz w tygodniu jedliśmy kolację przy świecach, niezależnie od tego, czy masz rodzinę, czy nie. Nie pracuj tak dużo, że zapominasz o tym, co jest ważne.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca to milion konkretnych spraw, które trzeba załatwić, a nie teoria ogólnych idei. Praca to nie było biurokracyjne, ale preventura robotnicza, w której każdy odpowiedzialny pracownik musi znać problemy, z którymi spotyka się codziennie.
Praca jest rzeczą niezwykle konieczną, nie ma bowiem możliwości, by jakiekolwiek społeczeństwo mogło trwać bez niej, a jej brak jest zawsze znakiem upadku i degeneracji
