Praca nie jest czymś, co musisz robić kiedy nie jesteś wystarczająco bogaty, by cieszyć się życiem. Praca jest tym, co czyni życie interesującym, a także daje ci poczucie celu i samoocenę.
Pracy nie da się ukochać. Można ją tylko dobrze robić. A żeby ją dobrze robić, trzeba ją zrozumieć.
Pracować trzeba umieć. Praca nie jest wymysłem natury, jest wymysłem człowieka, wynikiem jego tak zwanej kultury. Doprowadził on do tego, że musi pracować, aby być zdrowym. To jest absolutnie antybiologiczne. A ponieważ nie umie pracować, pracuje zawsze za dużo i zmusza siebie do tego rozmaitymi przymusami. To jest pierwsza rzecz, którą trzeba zrozumieć o pracy. Ona jest chorobą cywilizacji ludzkiej.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
Nie ma na świecie pracy tak ciężkiej i przykrej jak praca łatwa, której nie lubimy. Nie ma na świecie pracy tak lekkiej i uroczej jak praca trudna, za którą się kochamy.
Praca jest to, co zobowiązuje człowieka do bycia prawdziwym człowiekiem. Można mieć różne pasje, ale tylko ciężka praca daje nam prawdziwe spełnienie i poczucie wartości. Praca nie tylko kształtuje naszą tożsamość, ale także daje nam możliwość do wyrażania siebie.
Prawdziwa satysfakcja zawodowa ma miejsce tylko wtedy, kiedy Twoja praca staje się Twoją pasją, a Twoja pasja staje się Twoją pracą.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy więcej w życiu nie będziesz musiał pracować. Pasja do tego, co robisz, daje prawdziwą satysfakcję i spełnienie.
Praca pomaga nam w dużym stopniu nie myśleć o życiu i zapobiega nam za bardzo o nim myśleć.
Praca jest najłatwiejszą drogą do zadowolenia, ale trudną do satysfakcji. Najprostszą drogą do sukcesu, ale najtrudniejszą do doskonałości. Najważniejszą drogą do bycia użytecznym, ale najbardziej skomplikowaną do bycia istotnym.
