Praca nie tylko nie jest hańbą, ale i wielką cześcią; największą po cnotach. Cnota to jest cel, praca to jest środek do niego.
Praca daje człowiekowi nie tylko środki do życia, ale i odwagę, poczucie godności. Większość dużych rzeczy osiągniętych przez ludzi to wynik ciężkiej pracy.
Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
Praca jest centrum mojego świata. To jest moje poczucie celu. To jest to, co mnie żywi. Praca jest platformą, na której mogę wyrazić kreatywność i pasję.
Praca to najbezpieczniejsze środek uspokajający. Wywołuje zadowolenie, poczucie własnej wartości, zajmuje myśli. Przyjemność to przyjemność, ale tylko praca daje radość życia.
Musisz pracować z sercem, jeśli zamierzasz jakiekolwiek płony czerpać z pracy. Robienie czegoś połowicznie, z marszu, to strata czasu, a pomijając efekty fizyczne jakie wywołuje taka postawa, przede wszystkim mówię tutaj o straconych chwilach, które nigdy nie wrócą.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani dnia więcej.
Praca nie jest czymś co się musi robić, kiedy nie chce się robić nic innego. To obowiązek. I trzeba go umieć wypełnić, niezależnie od towarzyszących nam okoliczności.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Praca jest najważniejsza. Bez pracy nie ma życia. Bez pracy nie ma godności. Bez pracy nie ma wolności. Bez pracy nie ma promocji. Bez pracy nie ma przyszłości. Bez pracy nie ma satysfakcji.
