Prawda nie kształtuje ludzi ale ludzie kształtują prawdę.

 Prawda jest jak tlen. Możemy ją zatruwać, ale nigdy nie zdołamy jej całkowicie zniszczyć. I pomimo wszystko, niezależnie od tego, ile będzie jej jeszcze w powietrzu, stara się ona przedostać do naszych płuc, do naszego serca, nawet jeśli przez moment pomyślimy, że umiemy jej unikać.

 Przysłuchiwalismy się echem naszych słów, zastanawiając się, nad tym, czego one same o sobie nie wiedzą i co mogą nam o sobie powiedzieć. Na przykład to, że prawda zawsze jest niewygodna.

 Nie mów ludziom o swoich problemach . 20% nie będą one w ogóle interesowały , a 80% ucieszy , że je masz.

 Głęboko wierzę, że prawda jest najważniejszą kwestią dla człowieka, a jednak rozmawia się o niej bardzo niewiele. Jest to najtrudniejsze pytanie, ale my w ogóle go nie poruszamy.

 Kiedy prawda ginie pod wpływem różnych pokus, przekonań, ubarwień, pozostaje tylko wyblakła kopia, cień prawdziwego istnienia.

 Prawda jest jak deszcz, często budzi zdziwienie, który ma parasol, a który nie. Tylko niektórzy z nas doceniają jej czystość, gdy spada na nasze głowy. A reszta biegnie jak zwariowana do najbliższego schronienia.

 Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.

 (...) jeśli prawda nie jest piękna, to piękno jest po to, by w ogóle dało się żyć.

 Prawda jest jak rzeźba: wymaga patrzenia z różnych perspektyw, by ujrzeć jej całość. Nie badaj jej jedynie jednym spojrzeniem, spróbuj uchwycić jej wszelkie odcienie.

 Nie da się zataić żadnej prawdy, zawsze jakaś jej cząstka wydostaje się na zewnątrz. Problematem jest tylko to, że poszczególne cząstki prawdy mogą zaprzeczać sobie nawzajem, co doprowadza do chaosu w naszym umyśle.