
(...) jeśli prawda nie jest piękna, to piękno jest po ...
(...) jeśli prawda nie jest piękna, to piękno jest po to, by w ogóle dało się żyć.
Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?
Prawda ma moc uzdrawiania.
Rozważanie prawdy zawsze jest trudne, ale już jej prononowanie może być niemal niemożliwe. Prawda jest jak słońce. Jej światło jest tak silne, że zasłania wszystko inne.
Prawda jest jak szarańcza, najpierw skacze tu, potem tam, a kiedy myślisz, że ją masz, skacze gdzie indziej, tracisz ją z oczu.
To prawda, że kiedy nie potrzebujesz pomocy,wszyscy są gotowi ci ją ofiarować.
Własne błędy są najtrudniejsze do zauważenia, a najłatwiejsze do obrony. Prawda jest taka, że zawsze ktoś na świecie jest mądrzejszy od ciebie. Zawsze ktoś robi coś lepiej niż ty. Zawsze znajdzie się ktoś, kto zna prawdę, której ty się boisz.
Prawda jest jak mucha; jeśli tonie, to dlatego, że połapała się w sieci kłamstwa. Jeśli nie jest widoczna, to dlatego, że siedzi gdzieś w cieniu, ale zawsze jest gdzieś tam, pod ręką.
Człowiek jest istotą, która może przyzwyczaić się do wszystkiego, i uważa to też za jeden z najpiękniejszych darów natury. Może przyzwyczaić się do prawdy, a nawet do kłamstwa.
Prawda jest jak słońce, może oślepić nawet najostrożniejszego mężczyznę, lecz nigdy nie ginie w ciemnościach, nawet gdy jest ukryta.
W pewnym sensie prawda jest przede wszystkim to, co człowiek nie może zmienić. Człowiek nie tworzy prawdy, prawda istnieje bez niego. Odkrywanie prawdy to tylko odsłanianie tego, co zawsze istniało, ale było ukryte przed naszymi oczami.