Prawda według Tomasza

 ... nie mogę być prawdą dla Ciebie jeśli Ty nie będziesz prawdą dla mnie.

 Prawda jest jak rzeźba: wymaga patrzenia z różnych perspektyw, by ujrzeć jej całość. Nie badaj jej jedynie jednym spojrzeniem, spróbuj uchwycić jej wszelkie odcienie.

 Nie da się ukryć prawdy na dno butelki wina. Można ją tam wrzucić, przykryć korkiem, powiedzieć sobie, że już nie istnieje, ale kiedy butelkę otworzysz, prawda zawsze się wydostanie. Jest jak ten zły pieniądz, który ciągle wraca.

 Wierzę w tę prawdę, rozumiem i czuję, że lepiej kochać i stracić, niż nie kochać w ogóle.

 Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.

 Prawda zawsze jest gorzka, ale gorzkość nie jest prawdą. Czasem trzeba powiedzieć największe szczere kłamstwo, aby ujawnić największą prawdę.

 Dopóki nie zrozumiesz, że nie musisz udowadniać nic nikomu, z wyjątkiem samego siebie, i dopóki nie zrezygnujesz z potrzeby wyjaśniania swoich działań, zawsze będziesz niewolnikiem swojego własnego umysłu.

 Prawda nie jest treścią sformułowaną, ale niewypowiedzianym skarbem, który dostrzegamy naprzeciw siebie, wewnątrz siebie i poza nami, kiedy patrzymy bez rzeczywistego patrzenia.

 Prawda bywa najkosztowniejszym ze złudzeń.

 "Żadne kłamstwo nie jest bez znaczenia. Każde, nawet najmniejsze, zapada w duszę, robi w niej swoje miejsce i tnie w niej kanały, przez które potem, nie zawsze świadomie, płynie fałsz."