Prawda według Szczepana Twardocha

 Prawda jest zawsze nowość, jest ciągle młoda, zawsze musi być na nowo zdobywana, bo tylko to zdobyczna prawda jest prawdziwa.

 Prawda nie jest dla nas narzędziem, którego używamy, dzięki temu, że znamy jej definicję, my żyjemy w prawdzie, pływamy w prawdzie jak ryby w wodzie, i nawet, jeżeli jesteśmy dobrzy pływacze, nie wiemy na czym w rzeczywistości polega to, w czym pływamy.

 Z dala od nieznajomych ludzi człowiek ma dość własnych kłamstw, a blisko - dość cudzych prawd.

 Prawda jest jak poezja. I większość ludzi przeklęcie nienawidzi poezji.

 Prawda nigdy nie jest negatywna. Jest to tylko prawda. To są tylko nasze odczucia, które sprawiają, że cokolwiek jest negatywne. To, co nas boli, jest najczęściej tym, czego potrzebujemy dowiedzieć się najpierw.

 Prawda nie jest tym, co widzisz. Prawda jest tym, co wiesz. Wiedza, a nie zmysły, jest źródłem prawdy, a twoja prawda może być inna niż cudza.

 Jeśli prawda nie jest taka, jakiej sobie życzysz, zmień ją na inną.

 Prawda, której nie znamy, zawsze wydaje się bzdurą. Bzdura, którą znamy, zawsze wydaje się prawdą. Pomieszanie tych dwóch rzeczy jest źródłem wielu nieszczęść ludzkości.

 Prawda zawsze jest groźna. Prawda całego bytu, jej zamysł i cel, dla człowieka są zawsze straszne i przerażające. Przyjaźń z prawdą oznacza, najgłębszy gatunku samotności, lecz niezbędną do bycia autentycznym.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją na wolność - ona obroni się sama.