Prawda według Szczepana Twardocha

 Nie wynika nigdy nic dobrego z tajenia prawdy, bodaj najbardziej przykrej prawdy.

 Prawda nie jest wartością samą w sobie, jest wartością na ile ją poznaliśmy – wszystko inne to tylko napis na papierze, który na własne życzenie uważamy za prawdę.

 Wszystko, co jest proste, jest niewłaściwe. Wszystko, co jest skomplikowane, jest bezużyteczne. Najlepsza jest prawda, która znajduje się pośrodku.

 Nie jesteśmy niczym więcej, jak bytami poszukującymi prawdy, używającymi w tym celu nieskutecznych metod, bo pertraktując z zewnętrznym światem, zawsze podlegamy oszustwu.

 Człowiek, który mówi prawdę, nie potrzebuje pamięci. Jest to czysta prawda, która nie wymaga ani udowodnienia ani zapamiętania. Człowiek, który mówi prawdę, jest zawsze spokojny i pewny siebie.

 Najstraszniejsze nie są koszmary,
a sny otwierające w nas zamknięte drzwi.

 Obowiązkiem moim jest prawdę mówić.

 Nie szukaj szczęścia na zewnątrz, bo jest ono w Tobie. Pisze o nim każda komórka Twego ciała. Żyj zgodnie z prawdą, która wyznaczona jest w Twym sercu, a szczęście zawsze będzie Ci towarzyszyć.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie.

 Człowiek, który mówi prawdę, nie potrzebuje dobrą pamięć. Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie na zawsze. Prawda zawsze wyjdzie na jaw.