Prawda według Fiodora Dostojewskiego

 Życie nie zawsze jest sprawiedliwe. Nieważne, jak bardzo jesteś dobry, czasem po prostu nie możesz wygrać. Ale to jest prawda o życiu, której musisz sobie uświadomić, zrozumieć i zaakceptować.

 Prawda jest jak jaskinia w górach - trudno ją znaleść, a gdy w końcu do niej dotrzesz, odkrywasz, że jest głębsza i mroczniejsza, niż kiedykolwiek przypuszczałeś.

 Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.

 Nigdy nie daj się zastraszyć w poszukiwaniu prawdy. Dobre jest to, co jest prawdziwe, a co jest prawdziwe, jest niezmienne. Prawda nieustępliwie wpływa na umysł, który nie ma przeszkód.

 Prawda jest jak tlen. Możemy ją zatruwać, ale nigdy nie zdołamy jej całkowicie zniszczyć. I pomimo wszystko, niezależnie od tego, ile będzie jej jeszcze w powietrzu, stara się ona przedostać do naszych płuc, do naszego serca, nawet jeśli przez moment pomyślimy, że umiemy jej unikać.

 Najgorsze, co może spotkać człowieka, to żyć i umrzeć w samotności, nie kochając i nie będąc kochanym.

 Niezłomna prawda, chociaż może być przerażająca i nieprzyjemna, zawsze wyzwala nas do rzeczywistości, która jest zawsze ostatecznie naszym prawdziwym domem.

 Dziś brak nam hamulców, a zapie*dalamy w stronę przepaści...

 Żyjemy w epoce, którą charakteryzuje powszechność informacji i absolutne niewiedzenie prawdy.

 Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące,
a każdy swoją na prawdę jedyną.