Czasem życie w kłamstwie jest łatwiejsze niż stawienie czoła prawdzie.
Prawda jest jak poezja. A większość ludzi nienawidzi poezji.
Człowiek, który mówi prawdę, nie potrzebuje pamięci. Jest to czysta prawda, która nie wymaga ani udowodnienia ani zapamiętania. Człowiek, który mówi prawdę, jest zawsze spokojny i pewny siebie.
Najmniej nieprawdopodobna jest prawda. Żeby uczynić prawdę prawdopodobniejszą, trzeba dodać do niej trochę kłamstwa.
Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.
Światło prawdy pojawia się nie wtedy, gdy zrozumiesz, ale wtedy, gdy uwierzysz. Nie jest ważne, co inni myślą, najważniejsze jest to, co myślisz sam. Jeśli nie uwierzysz w prawdę, nie zobaczysz jej nigdy.
Prawda nie zawsze jest popularna, ale zawsze jest prawdziwa. I to jest coś, co ludzie docenią, gdy są gotowi słuchać.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. Nic nie jest trudniejsze do zniesienia, niż bez przerwy lub przez długi czas prawda niezmącona.
Prawda jest jak olej - zawsze znajduje sposób, aby wydostać się na powierzchnię, niezależnie od to, jak próbujesz ją ukryć
Prawda stanowi owoc, który nieuszkodzony dorasta jedynie na drzewie nauki. Inaczej, leży na ziemi zgniły, przez nikogo nie zauważony.
