Prawda jest jak rzeka: zawsze znajduje swój bieg. Bez względu na to, jak wiele kamieni napotka w swojej drodze, zawsze omija je lub przebija przez nie, by pójść dalej w swoim biegu. Prawda jest niezmienna i wieczna, nieważne, jak długo zasłaniana jest kłamstwem.
Prawda jest rzeczą skomplikowaną. Możemy ją interpretować na wiele różnych sposobów, ale jego istota nigdy się nie zmienia. Możemy starać się ją ukryć, zignorować lub zapomnieć, ale zawsze wraca. Prawda jest jak echo - daje znać o sobie dopiero po pewnym czasie, ale zawsze wraca.
Szukanie zrozumienia u innych, jest jak szczanie pod wiatr, Choćbym nie wiem jakbyś się starał i tak zostaniesz olany.
Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Puść ją wolno. Ona obroni się sama.
Prawda nie jest absolutem, jest jedynie postrzegana przez pryzmat naszych indywidualnych doświadczeń, umiejętności i nabytej wiedzy. To, co dla jednego jest prawdą, dla drugiego może być jedynie iluzją.
A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.
Prawda jest rzeczą najgłębszą. Spada na dno wszystkiego, co jest. Tak nisko, że nikt niemal nie dociera. I prościej jest żyć w błędzie, niż zstąpić na dno prawdy.
Często myślimy, że prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co myślimy. W rzeczywistości prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co czujemy. A uczucia są często bardziej skomplikowane niż myśli.
Prawda jest ostatecznością uczucia. Nie charakteryzuje jej prawość, bo prawość jest sprzeczna z regułą uczucia. Prawda dotyczy jednostki.
Trudno jest zrozumieć prawdę, gdy badacz już na starcie decyduje, co chce zobaczyć - a czego nie chce zobaczyć
