Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Kiedyś nie mogłem doczekać się weekendu, bo spędzałem je z przyjaciółmi. Teraz siedzę sam jak palec w domu
Nie chełp się bogactwem, jeśli je posiadasz, ani przyjaciółmi, dlatego że są możni; ale chlub się w Bogu, który wszystkiego użycza, a nade wszystko pragnie dać samego siebie.
Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł.
Babcia jest trochę rodzicem, trochę nauczycielem i trochę najlepszym przyjacielem.
Doceń prawdziwych przyjaciół, bo dziś to unikaty.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad, bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Prawdziwym przyjacielem jest ten, kto jest przy tobie, gdyby był lepszy, byłby gdzie indziej. Przyjaźń to coś, co pomaga ci wstać, kiedy nic innego nie pomaga.
A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie posiadają przyjaciół.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto jest z tobą kiedy cały świat odwraca od ciebie plecy. To on, kto potrafi odnaleźć czas, kiedy nikt go nie ma i zrozumieć, gdy znajdujesz się daleko poza słowami.
Z prawdziwym przyjacielem można milczeć w towarzystwie, wybierając słowa bez potrzeby mówienia. To jest przyjaźń, która nie zależy od wymiany słów, ale od prawdziwego zrozumienia.
