Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi? Gdy zapłakany przychodzisz znienacka, a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Przyjaźń. To nie tylko słowo, lecz emocje, uczucia, zrozumienie, troska, lojalność. To coś więcej niż obecność, to nieobecność, która nadal czuje się obok. To cisza, która nie jest niewygodna. To uznanie: 'Bez względu na to, co się stanie, jesteś moim przyjacielem.'
Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto daje ci pełną wolność, by być sobą - i szczególnie do czucia. Czy to dobrze, czy źle, nie, tak naprawdę to nie jest ważne.
Prawdziwy przyjaciel to nie ten,
który odwala za ciebie całą robotę,
lecz ten który uświadomi ci, że
wszystko masz zrobić sam.
Po to są właśnie najlepsi przyjaciele. Tak właśnie postępują. Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.
Przyjaciel to ktoś, kto wie wszystko o tobie, a mimo to cię kocha.
Nic tak nie zatruwa powietrza jak rozkładająca się przyjaźń.
Przyjaźń jest czymś kruchym i delikatnym niczym porcelana,
jakże przecież cenna. Nie zawsze
przebiega bez starć, drobnych potyczek czy słownych przepychanek. Najważniejsze jednak, by się w tym wszystkim nie zagubić i mimo nieporozumień trwać w tym
pięknym związku.
Przyjaźń, której nic nie ogranicza, jest największym darem losu. To najskuteczniejszy lek na wszelkie zmartwienia, najmocniejsza broń przeciwko wszelkim nieszczęściom, najcenniejszy skarb, który czeka tylko na nas, byśmy go odkryli.
Przyjaźń to coś więcej niż obietnica, jest to rzadki duch, który pojawia się tylko raz na jakiś czas. To jest rzadka jak diament, wypełniona jest prawdziwą miłością, szacunkiem i szczerością. Przyjaciel to ktoś, kto jest zawsze blisko Ciebie, niezależnie od sytuacji.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce bijące w dwóch ludziach.
