Czasem przyjaźń jest na tyle silna, że staje się niezniszczalna. Nawet najgorsza burza nie jest w stanie jej pokonać. Nawet najmocniejszy wiatr nie jest w stanie jej rozwiać. Nawet najcięższa kamienica nie jest w stanie jej przytłoczyć. To jest prawdziwa siła przyjaźni.
Fałszywy przyjaciel jest gorszy od prawdziwego wroga, bo fałszywy przyjaciel fałszuje szczerość i niszczy nas od środka, a prawdziwy wróg stawia nas w bezpośredniej konfrontacji i jedynie zmusza do obrony.
Przyjaźń to nie tylko radość ze spotkań, ale również niecierpliwość czekania na spotkanie. To ciągłe tęsknoty podczas rozłąki i emocje podczas powitań. To wspólne sekrety, plany, marzenia. To ręka podana w chwili zasypiania, tylko przypomnienie, że jesteśmy razem. To dar, którego nie da się ocenić na pieniądze. Przyjaciele to rodzina, którą sami wybieramy.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by kogoś nieustannie obdarowywać i obciążać go długiem wdzięczności. Prawdziwa przyjaźń polega na tym, żeby być blisko, kiedy jest najgorzej, to znaczy kiedy dług już dosiągnął wierzchołka i kiedy nie ma już z czego spłacać.
Pięć groszy w kieszeni znaczy więcej niż przyjaciel na królewskim dworze.
Przyjaźń to, gdy nie mówisz nic, a Twój przyjaciel nadal rozumie. Czasem jest to, co czuje się w sercu, ale nie mówi słowami. Przyjaźń to dzielenie się potrójną szczęśliwością i podwójnym smutkiem. Jest to największa miłość na ziemi.
Przyjaciel wyglądał jak stary człowiek w młodym ciele albo młodzieniec z duszą staruszka.
Czasem spotykamy osoby, które nie mają dla nas żadnego znaczenia. Są względem nas całkowicie obojętne. Dopiero gdy mamy problem, najczęściej problemy finansowe, zdajemy sobie sprawę, że mogą to być przyjaciele na dobre i na złe
Przyjaźń to nie tylko cenne skarby, to także codzienna praca, troska o najmniejsze szczegóły, hołubienie każdego gestu, każdego spojrzenia.
Wróg może cię zranić, zniszczyć potrafi tylko przyjaciel.
