Tylko u boku przyjaciela mogła liczyć na to, że jeszcze nieraz się uśmiechnie.
Zmarli przyjaciele nie spoczywają
w ziemi, ale żyją w naszych sercach;
tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
Przyjaciół wybierasz sobie sam. Prawdziwych przyjaciół wybiera czas.
Prawdziwy przyjaciel...
Jest kimś, kto mówi Ci wszystko, kimś kto Cię nie osądza. Wie, kiedy chcesz płakać, a kiedy śmiać się. Jest z Tobą w najlepszych i najgorszych momentach. Kiedy jest Ci smutno, pomaga Ci się uśmiechnąć. Kiedy wszystko zalały ciemności, wie co w Tobie tkwi, daje Ci światło nadziei. Wie kiedy podać Ci dłoń a kiedy zostawić Cię, gdy chcesz samotności. Zna Cię i nie oczekuje twojej zmiany, jest twoim towarzyszem życia, potrafi wybaczać i umie poprosić o wybaczenie. Nigdy Cię nie opuści.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie rok, to nie wiek. To szacunek, pomoc, zrozumienie, bezinteresowność, radość, miłość. To nie słowa, to czyny. Prawdziwa przyjaźń to ty.
Przyjaciele to zajebista sprawa, tylko muszą być prawdziwi.
Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnym położeniu.
Przyjaźń to jedyna cnota, której nie można nadużywać, bo im więcej się z niej korzysta, tym się jej więcej posiada. Człowiek bez przyjaciół jest jak samotne drzewo na pustyni. Życie bez przyjaciół to jak niebo bez gwiazd.
Gdy poznajesz nowego człowieka, który ci się podoba, zaczynasz od razu szukać w nim ciemnych stron charakteru. To naturalne. Ale z przyjacielem jest inaczej. Prawdziwy przyjaciel to ktoś, dla kogo nie istnieją ciemne strony charakteru. Choćby był najgorszym mordercą na świecie, dla ciebie jest świętym. Dlatego właśnie przyjaźń jest tak sporadyczna w istocie; wymaga absolutnej wręcz ślepoty...
Nic tak nie zatruwa powietrza jak rozkładająca się przyjaźń.
