Przyjaciel jest kimś, kto zna całą twoją muzykę i potrafi ją zagrać, kiedy ty zapominasz o melodii.
William Shakespeare mówi o znaczeniu przyjaźni, porównując przyjaciela do osoby znającej utwór, który my sami zapominamy.
Przyjaciela poznaje się w biedzie. Nie szuka własnych korzyści, nie zmienia się pod wpływem losu, płacze na twoje nieszczęścia. Ten kto takiego potrafi zdobyć, ten wie co to prawdziwa przyjaźń.
Fałszywi przyjaciele wierzą w plotki. Prawdziwi przyjaciele wierzą w ciebie.
Trzeba wielu lat by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila by go stracić
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto z nami był najdłużej. To jest o tym, kto przyszedł i nigdy nie opuścił naszego boku.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko chęć dzielenia się chwilami radości, ale także gotowość stania u kogoś boku w trudnych momentach. Prawdziwy przyjaciel to ten, który zostaje, kiedy reszta świata odchodzi.
Kto znajdzie przyjaciela, znajduje skarb. Przyjaźń to najtrudniejsza i najdelikatniejsza forma miłości. To najmocniejszy i najdelikatniejszy międzyludzki układ. Trudno ją zdefiniować, łatwo zniweczyć.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto jest z Tobą, gdyby było lepiej byłby gdzie indziej. Sekretem przetrwania jest przyjaźń, szczerość i solidarność.
Pochlebstwo prawdziwego przyjaciela jest czymś potwornym.
Przyjaźń jest jak książka. Wystarczy jedna złota myśl, by stała się cenna. A ta myśl to serce, jakie włożyliśmy w tę przyjaźń. Bez niej wszystko inne straciłoby sens.
Mówiono o nich,
że gdy znaleźli orzeszek,
Ziarnko dzielili na dwoje.
