Przyjaźń - fundament szczęścia

 Prawdziwa przyjaźń to nie tylko chęć dzielenia się chwilami radości, ale także gotowość stania u kogoś boku w trudnych momentach. Prawdziwy przyjaciel to ten, który zostaje, kiedy reszta świata odchodzi.

 
Kiedy człowiek dorasta traci też przyjaciół - jeśli ma szczęście to tylko tych niewłaściwych, którzy może nie są tak dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli masz szczęście, to uda się utrzymać tych, którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych, którzy zawsze przy tobie trwali. Nawet jeśli tobie się wydawało, że nie trwają. Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od wszelkich diademów świata.

 Gdy nie masz dobrych przyjaciół, staraj się ich dobrymi uczynić.

 "Znacie takich ludzi, z którymi nie widzieliście się całe wieki, a kiedy znowu się spotykacie, czujecie, jakbyście się w ogóle nie rozstawali? Trzymajcie się ich". -Brittainy C. Cherry

 Ważne jest, by mieć wokół siebie przyjaciół, którzy są z nami szczerzy.

 Przyjaźń jest jak zdrowie - rzadko zauważasz jej wartość, dopóki nie jest za późno. Autentyczni przyjaciele są jak anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.

 Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Kiedy jesteśmy nisko, kiedy jesteśmy samotni, prawdziwi przyjaciele próbują nas podnieść.

 Przyjaźń to nie tylko wspólne chwile, ale także wspólna odległość. To zdolność do cierpienia, do przebaczenia, do milczenia, do rozumienia. To dłoń, która zawsze jest gotowa do pomocy. To usta, które zawsze znajdują czas na uśmiech pomimo bólu. To serce, które jest gotowe ofiarować ciepło dniom najzimniejszym.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym. Chodzi o to, że nawet gdy jestes bzdyszek, to nadal chcą cię obok.

 Przyjaciel jest kimś, kto zna całą twoją muzykę i potrafi ją zagrać, kiedy ty zapominasz o melodii.