Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Prawdziwe przyjaźni nie niszczą odległości, czasu ani milczenia. Utrzymują się mimo bólu, niesprawiedliwości i niedopowiedzeń. Są jak gwiazdy - nie zawsze je widzimy, ale wiemy, że są.
Przyjaźń to nie tylko wspólne zainteresowania i dobre chwile. To przede wszystkim lojalność, zaufanie i gotowość do pomocy nawet w najcięższych momentach. Bez względu na to, jak trudne są okoliczności, prawdziwy przyjaciel nigdy Cię nie opuści.
Przyjaźń to wszystko. To prawie cała mądrość świata. To drugie 'ja'. Przyjaciół trzeba mierzyć sercem.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dni, to nie lata. To stan, którego nie zniszczy czas. Prawdziwa przyjaźń to pewność: 'Mogę na ciebie liczyć.'
Prawdziwy przyjaciel to ten, który trzyma cię za rękę, a jednocześnie dotyka twojego serca.
Przyjaźń to jeden z największych darów, które możemy dać innym. To więź, która łączy nas z innymi, niewidoczna nitka, która przez lata staje się coraz mocniejsza. Przyjaźń to coś, co utrzymuje nas przy życiu, coś, co daje nam poczucie spełnienia, coś, co sprawia, że czujemy się szanowani, kochani i zapamiętani.
Pieniądze ułatwiają życie, ale są niczym, jeśli zdobywając je, zaniedbujesz swoich bliskich.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto jest z tobą najdłużej. To o kimś, kto przyszedł i nigdy nie opuścił twojego boku.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby być nieodłącznym, ale na tym, że możemy być odłączeni, a nic się nie zmienia.
