Nie ma niczego lepszego niż prawdziwy przyjaciel – za wyjątkiem przyjaciela z czekoladą. Wielka jest prawda, że przyjaciela poznaje się w biedzie, w każdym razie jakiś tam udział ma w mojej biedzie.
Troska jest jak kosztowny skarb, który pokazuje się tylko dobrym przyjaciołom.
Przyjaźń jest jak delikatny kwiat, potrzebuje opieki, troski i uwagi. To podtrzymujące ramię w trudnych chwilach i uśmiech, kiedy nie ma na co się cieszyć. Przyjaciel to osoba, z którą nie musimy mówić na głos, bo rozumieją nas bez słów.
Rana zadana przez przyjaciela nie zagoi się nigdy.
Przyjaźń to nie tylko obecność ciała, ale obecność ducha. Przyjaciel to ten, kto wie wszystko o Tobie, a mimo to Cię kocha. Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach.
Przyjaciół poznaje się w biedzie, nie w radości. Przyjaciel nie jest tym, kto nas pociesza łzami, lecz tym, kto nas uszczęśliwia prawdą.
Przyjaźń to nie coś, co się uczy w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, naprawdę nie nauczyłeś się niczego.
Przyjaźń jest jednym z najcenniejszych skarbów na świecie. Odwaga, szacunek, uczciwość, lojalność, zrozumienie i miłość - to wszystko jest zawarte w prawdziwej przyjaźni. Przyjaciel to osoba, która jest zawsze obok ciebie, niezależnie od okoliczności.
Prawdziwe przyjaźnie mają to do siebie, że z wiekiem stają się tylko silniejsze. Trudności, przez które przechodzimy, sprawiają, że wiemy, na kim możemy polegać. W końcu dostrzegamy, że prawdziwi przyjaciele to ci, którzy byli z nami, gdy nasze życie przypominało bardziej burzę niż spokojne morze.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, żeby patrzeć na siebie nawzajem, ale na to, żeby patrzeć w tym samym kierunku. Pomaga ci, gdy jesteś w kopocie, a nie po prostu cieszy się z twojego towarzystwa.
