Za każdym razem, kiedy umiera ...

 Człowiek przepada, żyje gromada.

 Zamieszanie to radość dla złodzieja.

 Gdy brzezina pęka, na owies ostatnia ręka.

 Do Warszawy po buty, do Krakowa po żonę.

 Dobre obyczaje dobre zdrowie czynią.

 Książka jest jak ogród noszony w kieszeni.

 Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych, a rozpustne wobec męża.

 Nie szata zdobi człowieka, ale co ma w środku i tym jakim jest człowiekiem dla innych, bez względu na jego pozycję społeczną i materialną.

 U rozkosznych białych głów pan zawsze na leży.

 Kto się wiele modli, ten za mało robi.