Kto cierpliwy, ten szczęśliwy.

 Za sen ręczyć nie można.

 Na drabinę wchodzi się szczebel po szczeblu. Powolutku aż do skutku.

 Nikt z nas nie jest tym w zwiędłej starości, czym był w kwiecie młodości.

 Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.

 Nie jeden kruk drugiego oka nie wykole, co znaczy, że ludzie o podobnych wadach są najczęściej ze sobą solidarni i nie wytykają sobie nawzajem tych wad.

 Jak we wrześniu krety kopią po nizinach, będzie wietrzna, ale lekka zima.

 I przy liliach pokrzywy się rodzą.

 Lepszy rozum bez nauki, niż nauka bez rozumu.

 Sama starość rozumu nie daje.

 Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada.