Duch buja, gdzie chce.

 Wypowiedziane słowa są jak ptaki, których już nie można złapać.

 Każdemu jego krzyż najcięższym się zdaje.

 Przy stworzeniu Bóg dal Europejczykom zegar, a Afrykańczykom czas.

 Niejednako Pan Bóg daje: jednemu gęś, drugiemu jaje.

 Nie o owcę mu idzie, tylko o wełnę.

 Nie jest mądry ten, kto wie i zna, lecz ten, kto ma w zwyczaju, że z ręką na sercu mówi prawdę, z głową przyjmuje przegraną, a z cierpliwością czeka na skutki.

 Język i do Rzymu doprowadzi.

 Bóg daje pokarm każdemu ptakowi, ale nie zanosi mu go do gniazda.

 Czoło – nie patrzące oko.

 Czym skorupka nasiąknie za młodu, tym na starość trąci.