Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – ...
Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – błoto.
Bez wołu nie będzie rosołu.
Z przeszłości ucz się, a przyszłość zdaj Bogu, cnotliwie pracuj na ojcowskim progu.
Starsze moje portki, niż twoja głowa.
Nie przeciwstawiaj się swoim pragnieniom.
Największą chlubą nie jest to, aby nigdy się nie potknąć, ale to, aby po każdym upadku dźwignąć się i stanąć na nogi.
Od jutra do jutra, aż śmierć zajdzie.
Co spóźni godzina, lata nie zagoją.
Rok rodzi, nie rola.
Nikt nie rozpacza po śmierci publicznej dziewki.
Jakie trzy dni przepędzicie, takie będzie całe życie.