Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – ...
Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – błoto.
Póki świat światem, wilk owcy, nigdy nie będzie bratem.
Jak w Wigilię z dachu ciecze, zima się długo przewlecze.
Licz się z własnym zdaniem.
Nie ma tak wysokiej góry, jakiej by chmara nie mogła przykryć, i nie ma takiego męża, którego by kobieta nie mogła obejść.
Żaba w, bajorku nie wie nic o wielkim, dalekim oceanie.
Nadzieja pociesza, wspiera i zawodzi.
Nawet najmądrzejszy człowiek nie jest w stanie zrozumieć wszystkiego, dopóki nie przejdzie przez to osobiście. To doświadczenie daje nam prawdziwe rozumienie.
Od porywu ognia gorsza jest napaść kobiety.
Czas - lekarz [...] zła.
Tam ciepło, gdzie pieką.