Antylopa skacze, wyskakuje, ale zawsze na ziemię opadnie.
Nie mamy żadnego pojęcia, jak ciężki jest ten ciężar, którego my nie dźwigamy.
Domowe psy choć się gryzą, cudzego wspólnie pożerają.
Młodym robić, mężom rządzić, starym modlić się przystoi.
Złych ludzi najlepsze w życiu dzieło, kiedy umierają.
Cudza praca nie utuczy.
Czas płynie, a my z nim do kresu.
Gdy w maju dobry Serwacy, dobry w czerwcu Bonifacy.
Głowa ma swoje księgi, z którymi konsultuje pamięć. Są tam zawarte bezcenne skarby mądrości i doświadczenia, które są dziełem czasu.
Co minęło, to zginęło.
