Kto chowa owce i pszczoły, ten raz bogaty, drugi raz goły.
Co minęło, to zginęło.
Co kto zasiał, to sprząta. Kto kopał dół – wpadał do niego. Czas pokazuje prawdę, mówi: „Oto twój przyjaciel”.
Kto nie pracuje, sławy nie dostanie.
Kto nie ma nic do stracenia, ten jest bogaty.
Zło jest lwem rozszarpującym najpierw swego pana.
Dobry taki gość, który zębów nie ma.
Ponura świnka głęboko w ziemię ryje.
Mała szkoda, krótki żal.
Gdy bez wiatrów luty chodzi, w kwietniu wicher nie zawodzi.
