Tragiczna prawda wiszącej nad nami Damoklesowego miecza

 Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Po wielokroć rzeczy, które uczymy się w szkole, nie mają zastosowania w prawdziwym życiu.

 Nie omawiaj ile masz, ale co jesteś. Nie mów o tym z kim spotkałeś się na przeciwnym brzegu, ale co na nim zrobiłeś. Nie mów jak długo żyłeś, ale jak dobrze żyłeś. Nie mów o miłości, jak śpiewałeś ją słowami, ale jak żyłeś nią. Nie mów jaką drogą wracasz, ale co na niej zostawiasz. Nie mów jak wiele posiadasz, ale jakim człowiekiem jesteś.

 Musimy kochać siebie samych, dopiero potem możemy kochać innych. Caritas proximi orditur a caritate sui.

 Est modus in rebus, sunt certi denique fines quos ultra citraque nequit consistere rectum. Istnieje miara we wszystkim, są w końcu pewne granice, poza którymi i po tej stronie których nie może istnieć to, co jest właściwe.

 Cogito, ergo sum. - Myslę, więc jestem. Non scholae, sed vitae discimus. - Nie dla szkoły, lecz dla życia się uczymy. Carpe diem. - Chwytaj dzień. Festina lente. - Spiesz się powoli.

 Ars longa, vita brevis, occasio praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile. Życie jest krótkie, sztuka długa, okazja ulotna, doświadczenie niebezpieczne, sąd trudny.

 Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. To co nauczysz się bez trudu, zapomnisz szybko. Zyskasz wiele, jeżeli zdasz sobie sprawę, że straciłeś.

 Poetae nascuntur, oratores fiuntpoetami się rodzą, mówcami zostają.

 Non est vivere sed valere vita est. Jesteśmy tym, co robimy, aby coś zmienić. Nie bierz życia zbyt poważnie, nigdy nie wyjdziesz z niego żywy.

 Errare humanum est, perseverare diabolicum, sed in errando saepe est voluptas – Błądzić jest rzeczą ludzką, upierać się przy błędzie – diabelską, ale w błędzie często jest przyjemność.