Alea iacta est. Castigat ridendo mores. Carpe diem, quam minimum credula postero. Cave canem. De gustibus non est disputandum.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. To, co uczymy się w szkole, powinno być stosowane w naszym codziennym życiu, a nie tylko na egzaminach.
Necesse est multos timeat quem multi timentwielu musi się bać ten, kogo wielu się boi.
Errare humanum est, perseverare autem diabolicum, et tertia non datur. Błądzenie jest rzeczą ludzką, uporczywość diabelską, a trzeciej drogi nie ma.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się. Cóż bowiem jest trudniejszego od poznania siebie? Cóż zaś jest łatwiejsze, przyjemniejsze niż mącenie roztropności?
Non hoc obstat, quod dicitur, obstat; sed quod verum est, istud maxime obstat: ‘Deus meus, quarto errorem meum videris, et nihil agis?’. Quo modo nihil ago? Non ego feci caelum, et terram, et mare, et omnia quae in eis sunt?
Satis verborumwystarczy słów.
Ridentem dicere verumz uśmiechem mówić prawdę.
Aurea mediocritas, quae est inter nimiam cupidinem divitiarum et extremam inopiam. Dulce desiderium quietis et libertatis.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Sens tego powiedzenia to idea, że edukacja powinna służyć praktycznemu zrozumieniu i poradzeniu sobie ze światem, a nie tylko zdobyciu akademickiego stopnia.
