Spokój jest największym przejawem siły.

 Nie zdajemy sobie sprawy z piękna życia, dopóki nie spotkamy drugiej osoby. Chociaż ziemia jest pełna nieba, dopiero kiedy dzielimy je z innymi, zauważamy jak są wyjątkowe.

 Nie lubię, kiedy ktoś lekceważy moje uczucia. Ja się otwieram, rozbieram, flaki wypruwam, a ktoś mówi: "Przesadzasz". To nie fair.

 Z czasem potrzebujemy dłoni. Nie pieniędzy, telewizorów, domu, auta czy też lepszej pracy. Przychodzi moment, że cała egzystencja sprowadzać się będzie do dłoni drugiego człowieka, do jego obecności. Pozornie proste i banalne.

 Najgorsza jest świadomość,
że minęło coś pięknego,
co więcej już nie będzie miało
szansy się powtórzyć.

 Lojalność działa w dwie strony. Jeśli proszę o nią ciebie, to otrzymasz ją ode mnie.

 Nie można żerować na cudzej tragedii dla własnej rozrywki.

 Nie ma nic bardziej niepodważalnego niż fakt, że wszystko jest czasem podważane i że wszystko, co uznaliśmy za oczywiste, staje się z czasem nieoczywiste.

 Dużo rzeczy nie podejmuję, bo boję się, że mi się nie powiedzie. Ale właśnie przez to, że nie podejmuję tych decyzji, nie udaje mi się osiągnąć tego, czego chcę.

 Gdy ktoś jest dla nas wszystkim,
to przetrwamy wszystko, wierząc, że kiedyś znów nasze drogi się złączą.

 Rozpacz jest wolnością, nadzieja - niewolą.