All is in the hands of man. Therefore you should ...

 Wcale się nie pokłócili, ona po prostu po kilku tygodniach spojrzała trzeźwym okiem na to mieszkanie, którego się nie da posprzątać, na tego mężczyznę, którego się nie da ocalić. I tyle. I spakowała się. I wyszła.

 Ojcze, daj mi męstwo zmieniać rzeczy, które mogę zmienić, spokój przyjmowania rzeczy, których nie mogę zmienić, i mądrość, by odróżnić jedno od drugiego.

 Nie płacz nad czymś,
co nie płacze nad Tobą.

 Życie to sztuka ciągłego rysowania bez gumki do ścierania.

 Tomorrow’s never promised so I started living for today.

 Nauczyłem się jednak pewnej rzeczy: nigdy nie jest za późno. Pewne historie można naprawiać w każdym momencie życia.

 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...

 Mechanizmy ochronne zapomnienia chętnie przyjmują strukturę labiryntu.

 Ja zawsze byłam niepewna. Mnie można, jak świeczkę, zdmuchnąć. Jednym słowem, jednym gestem, jednym spojrzeniem.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.