Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile ...

 Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już myślisz, że wszystko sobie poukładałeś, kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony świata, północ staje się południem, wschód zachodem i kompletnie się gubisz. Tak łatwo jest się zgubić.

 Czas pokazuje nam, że los potrafi przewrócić najszlachetniejsze dusze; objawia nam, iż siła prawdy jest słabsza od niejednej słabości; obnaża, co dobre, a co złe.

 Daj jej to, czego chce, a może wkrótce przestanie tego pragnąć. Rozumiesz?

 Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 Wyobraźnia ludzi jest równie ograniczona, jak ich wiedza.

 Nie można żerować na cudzej tragedii dla własnej rozrywki.

 Na końcu drogi czeka
nadzieja. Pamiętaj o tym.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.