Można z łatwością poznać charakter człowieka po tym, jak traktuje ...
Można z łatwością poznać charakter człowieka po tym, jak traktuje tych, którzy nic mu nie mogą dać.
Jeśli ćwiczysz coś wystarczająco długo, stajesz się w tym dobry.
Próbujemy poprawić życie innym, a sami nie ogarniamy własnego.
To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart tej miłości. Dopóki na nią zasługuje.
Najpiękniejsze miejsca na świecie są: w czyichś myślach, w czyichś modlitwach, w czyimś sercu.
Większość ludzi nie jest antyspołeczna. Przeważnie osoby uważane za odludków decydują się na samotność, ponieważ nienawidzą spędzać na siłę czasu z głupimi ludźmi.
Umysł to szalona rzecz.
A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurzone. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.
W obliczu zemsty nie ma miejsca na sumienie.
Życie to pasujące do siebie kawałki układanki. Często te najmniej oczekiwane części pasują najsprawniej. Nawet kiedy wydają się nie pasować, ostatecznie tworzą piękne i unikalne obrazy.
Nie ten jest ojcem, który przypadkowo daje życie, ale ten, który kocha i wychowuje.