Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Niezadowolenie ze świata jest chroniczną torturą.
Świat, który zdaje się nam tak ważny, z punktu widzenia gwiazdy, z której jej światło dociera do nas po milionach lat, nie jest nawet pyłkiem na wadze wszechświata.
Niczego na świecie nie można zrozumieć bez mierzenia, nic nie jest święte, a wszystko jest dozwolone.
Lasy kryją tajemnice. Właściwie taka jest ich główna rola. Mają ukrywać rzeczy. Oddzielać jeden świat od drugiego.
Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Cała reszta jest czekaniem na coś nieistotnego. Najważniejsze to nie przestać zadawać sobie pytań. Ciekawość ma swoje własne powody do istnienia.
Świat jest jak wielka księga, której ci, którzy nigdy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Każda podróż to nie tylko nowe miejsca, ale przede wszystkim nowe spojrzenia na siebie i na otaczającą nas rzeczywistość.
Są takie dni, że najbardziej oczywiste rzeczy wydają się całkowicie zagmatwane.
