Świat się zmienia, słońce zachodzi a wódka się kończy.
Popioły umarłego świata niesione tu i tam przez posępny, ziemski wiatr.
Sprawa żadna nie jest na tyle poważna by do niej nie podchodzić z humorem. Przechodzimy przez świat, który jest zdecydowanie przekształcony przez naukę i technologię. Nie uczy ich ten świat bycia humanistami, jak osiągnąć to, by żyć razem, jak cenić się nawzajem - jak po prostu być razem.
Czekolada nie zadaje pytań. Czekolada rozumie.
Świat, który widzimy na co dzień, to nie jest prawdziwy świat, jest tylko jego obraz, który tworzymy w naszej świadomości i który możemy dowolnie kreować.
Połowa tego, co na tym świecie wydaje się przypadkowe, jest wynikiem uprzednich działań, które zrozumiesz dopiero potem.
Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Każdy z nas ma jakiś ulubiony kraj, który nieustannie odwiedza w swojej wyobraźni. Ja, choć jestem kosmopolitą i cały świat uważam za swój dom, najchętniej wracam myślami do Tybetu.
Nie ma na świecie takiej rzeczy, której by człowiek nie mógł znieść, jeśli tylko zrozumie, że to on sam, a nie sytuacja, wpływa na jego emocje. Nie pozwól, żeby twoje problemy ukształtowały twój świat. Pamiętaj, że jest to tylko twoja reakcja na te problemy, które naprawdę się liczą.
Prawdziwe bogactwo narodu, szczególnie w czasach pokojowych, nie powinno polegać na złocie czy srebrze, ale na edukacji młodzieży do najwyższych standardów ekscelencji.
