Bez próżnowania nie ma prawdziwego szczęścia.

 Życie jest jak rower, żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Szczęście to nie cel, lecz sposób podróżowania.

 Wszyscy na świecie szukają
szczęścia, a jest jeden tylko sposób, aby je znaleźć.
Trzeba kontrolować swoje
myśli. Szczęście nie przychodzi z zewnątrz. Zależy od tego,
co jest w nas samych.

 Królem jestem ludzi, nie sumienia.

 Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście...

 Czy zielska rosną po to, byśmy musieli je pielić i nie popadli w lenistwo?
Czy ból dotyka nas, abyśmy kochali
i cenili szczęście? Czy nienawiść istnieje, byśmy mogli doświadczać duchowej radości przebaczenia?
Prawda jest taka, że bez trudności nie bylibyśmy w stanie stawać się lepszymi ludźmi i odkrywać naszego prawdziwego ja. To właśnie w najbardziej krytycznych momentach wyciągamy na światło to,
co w nas najlepsze.

 Łatwo powiedzieć,że trzeba słuchać serca...
Gorzej ze spełnieniem tej rady...

 Do całkowitego szczęścia nie jest potrzebne wygodne życie, lecz zakochane serce.

 Nikt nie przegrywa, bo każdy wygrywa coś innego.

 Naród, który traci pamięć, traci sumienie.

 Im szczęśliwsi mogą być ludzie, tym bardziej nieszczęśliwi się stają.